Buitenland

Opstand Syrië, wat begon met kleine demonstraties.

Het is in Syrië heel gevaarlijk en het is dus niet verstandig om naar Syrië of de omliggende landen te reizen. Dat komt omdat op 15 maart 2011 de bevolking van Syrië in opstand in opstand kwam tegen het regime van president Bashar al-Assad. Inmiddels strijden de opstandelingen al meer dan 2 jaar, met als resultaat weinig veranderingen, geen vooruitgang en meer dan 80.000 doden.[1]

Door Naomi de K.

Syrië is een dictatuur waar veel werkloosheid, armoede heerst en de bevolking onderdrukt wordt door president al-Assad. De bevolking kwam in opstand omdat ze erg ontevreden waren over de president en ze eisten voor hervormingen, meer vrijheden, een democratie en ook wouden de burgers dat president al-Assad zou aftreden. De bevolking wil geen autocratische besluitvorming meer, maar willen zelf graag meer inspraak over politieke besluiten en meer vrijheden.[2]

President Bashar al-Assad wil zijn macht niet kwijt en probeert de opstandelingen te stoppen door middel van geweld van het Syrische leger.[3] Maar de Syrische bevolking vecht terug tegen het Syrische leger, en ze komen dus geen stap veder. De president heeft enkele keren verbetering beloofd maar daar is nooit iets van terecht gekomen.

De opstand in Syrië heeft al bijna 1 miljoen levens geëist, waarvan de meeste slachtoffers burgers zijn. Veel Syriërs zijn gevlucht naar buurlanden, waar de sociale spanningen beginnen op te lopen door onder andere de tekorten die er ontstaan. De buurlanden raken vol en het voedsel raakt op.
Het leger van president al-Assad blijft hard optreden en elke dag zijn er veel aanslagen en gevechten in Syrië en dat kost elke dag weer nieuwe levens. Ook veel land is verwoest waardoor er geen voedsel meer verbouwd kan worden en er dus voedseltekorten ontstaan.
Nederlanders voelen zich betrokken bij het lot van de Syriërs. Onze hulp is bedoeld om de burgers in Syrië te beschermen. Het enige wat echt van belang is voor de bevolking is noodhulp en die hulp mag ook niet worden belemmerd. Veel hulporganisaties halen geld op voor medische zorg, voedsel, drinkwater en tenten voor vluchtelingen.[4] Toch is er nog steeds meer geld nodig voor basishulp en opvang. Ook moet er in de buurlanden het infrastructuur verbeterd worden zodat de toenemende stroom vluchtelingen kan worden opgevangen. VN-organisaties laten weten dat er in de buurlanden nog nauwelijks geld over is om de vluchtelingen op te vangen. De buurlanden moeten economisch gesteund worden en er zouden dus leningen aan die landen moeten worden verstrekt.[5]

Europa heeft een wapenembargo voor Syrië en die loopt bijna af. De Europese landen mogen dan zelf weten of ze wapens willen leveren aan Syrië. Wij vinden dat onze hulp is bedoeld om de burgers in Syrië te beschermen en dat doe je niet door middel van wapens leveren en er moet gezorgd worden dat het handelsembargo in stand wordt gehouden. Het handelsembargo moet dan wel gewijzigd worden zodat er wel defensief materiaal mag worden geleverd, want dat kan veel Syriërs redden.[6]

Veel jongeren worden gerekruteerd om te gaan strijden in Syrië. Er zijn verschillende islamitische bewegingen de jongeren rekruteren om naar Syrië te gaan. Vaak zitten die jongeren nog op school en zijn minderjarig. De jongeren wagen hun leven en reizen naar Syrië om te gaan vechten.[7] De jongeren zijn niet veilig in Syrië, ze hebben weinig kans om te overleven. En als ze dan terug zullen komen naar Nederland zullen ze er een trauma aan overhouden. Wat voor toekomst hebben die jongeren dan nog?

Het einde is nog lang niet in zicht en er is ook nog steeds geen oplossing om de oorlog te stoppen. De EU heeft verschillende sancties ingesteld om de druk op president al-Assad te verhogen. De oplossing nu is, is dat de president moet aftreden mar als de president besluit af te treden zal er nog lang onrust blijven in het land. Het regime moet stoppen met het geweld tegen de eigen bevolking. Daarom is het van groot belang dat wij de burgers in Syrië beschermen en helpen.